سفر به دنیای درون نقاشیها با تماشای نمایش‌های مد
در این مقاله ارتباط هنر و مد را بررسی میکنیم. مد، غالباً ناعادلانه به عنوان یکی از هنرهای کاربردی و خسته کننده مورد قضاوت قرار میگیرد.
هنرمندان و طراحان مد در طول تاریخ رابطه ناخوشایندی با هم داشته‌اند. چون آنچه هنرمندان را برمیانگیزد، تمایل به ایجاد یک شی یا تصویر و مفهومی است که جاودانه است. اما طراحان برای امرار معاش خود به تغییر سلیقه متکی هستند و کار آنها فصلی است و بستگی به جریان مداومی که مد روز تلقی میشود، دارد. بنابراین بدون تردید هرگونه تلاشی برای همراهی هنر با مد، منجر به ایجاد تنش بین میل به ماندگاری و نیاز به گذرا بودن میشود. اما از آنجایی که هنر معاصر به تدریج زودگذر و فناپذیری زندگی مدرن را پذیرفتهاست، یافتن زمینههای مشترک کمی آسانتر شدهاست و این دو حوزه در طول قرن بیستم پیوند فرهنگی جداییناپذیری برقرار کردهاند.
طراحان مد در مورد شکل و فرم کنجکاو هستند و مجذوب رنگ، شیفته منابع اجتماعی، تاریخی و فرهنگی میشوند. بنابراین خود را به گالریهای هنری، موزهها و استودیوهای هنرمندان میکشانند. در انتها میتوان به این نتیجه رسید که نیازی به رقابت نیست و هر دو جهان می‌توانند در کنار هم تداوم حیات داشته باشند.
همکاری جنجالی بین سالوادور دالی و شیاپرلی
در تابستان ۱۹۳۷، ادوارد هشتم که قبلاً دوک ویندزور بود، حقوق بازنشستگی پادشاه را گرفت و با والیس سیمپسون در فرانسه مخفی شد تا خود را برای عروسی آماده کند. دوشس ویندزور، لباس خوب را به عنوان روش زندگی خود انتخاب کرده بود. او پس از دو بار جدایی با ادوارد هشتم نامزد بود و حتی پس از آنکه ادوارد هشتم اعلام کرد که استعفا میدهد و وی تبدیل به بدنامترین زن در بریتانیا شد، مایل نبود دستورالعملهای مد خود را تغییر دهد تا در بین انگلیسیها اندکی محبوبتر شود. والیس ترجیح میداد هنگام سفارشی کردن لباس، خلاقیت طراح را مختل کند و السا شیا پرلی، آنقدر انعطافپذیر بود که با والیس به خوبی کنار آید.
در آن زمان، السا دوست داشت با هنرمندان مرفه سورئالیست همکاری کند و دالی به اولین انتخاب السا و والیس تبدیل شد. شیا پرلی و سالوادور دالی در بسیاری از طرحهای الهام گرفته از سورئالیسم همکاری کردند. اما لباس خرچنگ دریایی سال ۱۹۳۷ شاید شناخته شدهترین همکاری مد بین این دو باشد. دالی اولین پیشنویس چاپ خرچنگ را کشید و السا پارچه ابریشمی سفید خارقالعادهای را انتخاب کرد و دامن کمربلندی را طراحی کرد. دالی نیز خرچنگ بزرگ در موقعیتی تخیلی و تحریک آمیز روی لگن متناظر با دامن نقاشی کرد، خرچنگ در دید سالوادور دالی یک نماد جنسی آشکار بود.
رسوایی والیس سیمپسون
دالی برای والیس توضیح نداد که معنی خرچنگ در دنیایی که او ایجاد میکند چیست. والیس این لباس خرچنگ غیرمعمول را پوشید و فوتوشاتهایی را برای مجله Vogue ثبت کرد. ژست گرفتن برای Vogue، با لباسی که توسط یکی از پرطرفدارترین چهرههای هنر معاصر طراحی شده است، میتوانست نشان دهندهی طرز فکر جسورانه باشد. اما والیس به دلیل ندانستن استعاره مدتها مورد تمسخر قرار گرفت. او دامن خرچنگ را به السا بازگرداند اما تا امروز افراد زیادی معتقدند که اقدام والیس از روی نادانی نبوده و او قصد داشته با این اقدام جنجالی توجه بیشتری را به خود جلب کند و گروهی دیگر معتقدند این صرفا یک اشتباه فاجعه بار بوده که محبوبیت او را حتی از قبل نیز کمتر کرده است.